Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

карава́н м.

1. (вьючных животных, судов) карава́н, -на м.;

2. (вереница) чарада́, -ды́ ж., ключ, род. ключа́ м.;

карава́нный карава́нны.

карава́нщик карава́ншчык, -ка м.

карава́н-сара́й карава́н-сара́й, -ра́я м.

караве́лла мор., ист. караве́ла, -лы ж.

Караганда́ г. Караганда́, -ды́ ж.

Караганди́нская о́бласть Карагандзі́нская во́бласць.

караганди́нский карагандзі́нскі.

карага́ч бот. карага́ч, -ча́ и (о древесине и собир.)у́ м.

карага́чевый карага́чавы.