карава́н м.

1. (вьючных животных, судов) карава́н, -на м.;

2. (вереница) чарада́, -ды́ ж., ключ, род. ключа́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)