Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

зретьII несов., книжн., уст.

1. (видеть) ба́чыць;

2. (смотреть) глядзе́ць.

зри́мо нареч. ба́чна;

зри́мость ба́чнасць, -ці ж.;

зри́мый прил. ба́чны.

зри́тель гляда́ч, род. гледача́ м.;

зри́тельница гляда́чка, -кі ж.;

зри́тельный

1. (прил. к зрение) зро́кавы;

зри́тельный нерв анат. зро́кавы нерв;

зри́тельная па́мять зро́кавая па́мяць;

2. (предназначенный для зрения) глядзе́льны;

зри́тельный зал глядзе́льная за́ла, за́ла для гледачо́ў;

зри́тельная труба́ уст. падзо́рная (глядзе́льная) труба́;

зри́тельский гледача́ (род.); гляда́цкі;

зри́тельские о́тзывы во́дгукі (во́дзывы) гледачо́ў, гляда́цкія во́дгукі (во́дзывы).

зря нареч., разг. дарэ́мна, дарма́, ма́рна;

почём зря прост. ні на што не зважа́ючы;

руга́ть почём зря ла́яць, ні на што не зважа́ючы;

заче́м зря говори́ть наво́шта дарэ́мна гавары́ць;

зря потеря́ть вре́мя дарэ́мна (ма́рна) стра́ціць час, змарнава́ць час;

ну, э́то уж зря! ну, гэ́та дарэ́мна!

зря́чий віду́шчы.