Verbum

единобра́чный аднашлю́бны.

единове́рец рел. аднаве́рац, -рца м.;

единове́рие аднаве́рства, -ва ср.;

единове́рка аднаве́рка, -кі ж.;

единове́рный

1. прил. аднаве́рны;

2. сущ. аднаве́рны, -нага м.;

единове́рческий аднаве́рскі;

единове́рчество аднаве́рства, -ва ср.

единовла́стие ср. адзінаўла́ддзе, -ддзя ср., адзінаўла́дства, -ва ср.;

единовла́стно нареч. адзінаўла́дна;

единовла́стный адзінаўла́дны.