Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

разруга́ть сов., разг.

1. (кого) вы́лаяць, абла́яць;

2. (неодобрительно отозваться) абла́яць, зга́ніць.

разруга́ться пасвары́цца, пала́яцца.

разрумя́ненный разрумя́нены;

разрумя́нивать несов. разрумя́ньваць;

разрумя́ниваться возвр., страд. разрумя́ньвацца;

разрумя́нить сов. разрумя́ніць;

разрумя́ниться разрумя́ніцца.

разру́ха разру́ха, -хі ж.;

экономи́ческая разру́ха эканамі́чная разру́ха.

разруша́емость разбура́льнасць, -ці ж.;

разруша́ть несов.

1. разбура́ць, разбу́рваць; (разваливать) разва́льваць;

2. перен. разбу́рваць, псава́ць; (губить) губі́ць; (расстраивать) расстро́йваць; см. разру́шить;