Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

шту́цер в разн. знач. шту́цар, -ра м.

шту́чка в разн. знач. шту́чка, -кі ж.;

брось э́ти шту́чки кінь гэ́тыя шту́чкі;

то́нкая шту́чка то́нкая шту́чка.

шту́чник спец., уст. шту́чнік, -ка м.;

шту́чница шту́чніца, -цы ж.;

шту́чный

1. (не весовой) шту́чны;

шту́чный това́р шту́чны тава́р;

2. (за каждую штуку) пашту́чны, ад шту́кі;

шту́чная опла́та пашту́чная апла́та, апла́та ад шту́кі.

штыб горн. штыб, род. шты́бу м.;

штыбный шты́бны.

штык в разн. знач. штык, род. штыка́ м.; штых, род. штыха́ м.;

примкну́ть штыки́ воен. прымкну́ць штыкі́ (штыхі́);

встре́тить в штыки́ сустрэ́ць у штыкі́ (штыхі́).

штыкова́ние с.-х. штыкава́нне, -ння ср.

штыко́ванный с.-х. штыкава́ны;