Verbum

диспута́нт уст. дыспута́нт, -та м.;

диспути́ровать несов. дыспутава́ць.

диссе́ктор техн. дысе́ктар, -ра м.

диссерта́бельный дысерта́бельны;

диссерта́нт дысерта́нт, -та м.;

диссерта́нтка дысерта́нтка, -кі ж.;

диссерта́нтский дысерта́нцкі;

диссертацио́нный дысертацы́йны;

диссерта́ция дысерта́цыя, -цыі ж.

диссиде́нт дысідэ́нт, -та м.;