Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

корми́тель разг. кармі́льшчык, -ка м.

корми́ть несов.

1. в разн. знач. кармі́ць;

2. (содержать, обеспечивать) кармі́ць, харчава́ць;

корми́ть за́втраками, обеща́ниями кармі́ць абяца́нкамі;

хле́бом не корми́ хле́бам не кармі́;

корми́ться

1. кармі́цца;

2. кармі́цца, харчава́цца;

3. страд. кармі́цца; см. корми́ть 1;

кормле́ние кармле́нне, -ння ср.

ко́рмленный прич. ко́рмлены;

ко́рмленый прил. ко́рмны.

кормово́йI (для корма) кармавы́.

кормово́йII мор.;

1. прил. кармавы́;

2. сущ. кармавы́, -во́га м.

кормодобыва́ние с.-х. кормаздабыва́нне, -ння ср.;

кормодобыва́ющий прил. кормаздабыўны́.