Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

дикто́ванный прям., перен. дыктава́ны;

диктова́ть несов. дыктава́ць;

диктова́ть свою́ во́лю дыктава́ць сваю́ во́лю;

диктова́ться страд. дыктава́цца;

дикто́вка ж.

1. (действие) дыктава́нне, -ння ср.;

2. (диктант) дыкто́ўка, -кі ж.

ди́ктор ды́ктар, -ра м.;

ди́кторский ды́ктарскі;

ди́кторша разг. ды́ктарка, -кі ж.

диктофо́н спец. дыктафо́н, -на м.

дику́ша зоол. дзіку́ша, -шы ж.

ди́кция ды́кцыя, -цыі ж.