перемина́ть несов.
1. (сильно мять, мять всё или многое — одежду, бумагу) мяць; камячы́ць;
2. (ягоды) ці́скаць, душы́ць; (разминать) пераціра́ць, ператаўка́ць;
3. (перемешивать) пераме́шваць, мясі́ць;
4. (траву) тапта́ць, выто́птваць;
5. (лён, пеньку) це́рці, мяць; см. мять;
6. (мять, перебирая, теребя) камячы́ць, перабіра́ць;
она стоя́ла и перемина́ла рука́ми свою́ ю́бку яна́ стая́ла і камячы́ла (перабіра́ла) рука́мі сваю́ спадні́цу;
перемина́ться
1. (становиться измятым) мя́цца; камячы́цца; см. перемя́ться;
2. перен., уст. (мяться, смущаться) бянтэ́жыцца, саро́мецца; (колебаться) хіста́цца, вага́цца;
3. страд. мя́цца; камячы́цца; ці́скацца, душы́цца; пераціра́цца, ператаўка́цца; пераме́швацца, мясі́цца; тапта́цца, выто́птвацца; перабіра́цца; см. перемина́ть;
◊
перемина́ться с ноги́ на́ ногу пераступа́ць з нагі́ на нагу́.
переми́рие прям., перен. перамі́р’е, -р’я ср.;
заключи́ть переми́рие заключы́ць перамі́р’е;
перемири́ть сов., разг. паміры́ць;
перемири́ться паміры́цца.
перемкну́ть сов., техн., стр. перамкну́ць, злучы́ць перамы́чкай.
перемножа́ть несов. перамнажа́ць, перамно́жваць;
перемножа́ться страд. перамнажа́цца, перамно́жвацца;
перемноже́ние перамно́жванне, -ння ср., перамнажэ́нне, -ння ср.; неоконч. перамно́жванне, -ння ср.;
перемно́женный перамно́жаны;