мять
1. мяць; (комкать) камячы́ць;
мять бума́гу камячы́ць папе́ру;
2. (давить) ці́скаць, душы́ць; (разминать) це́рці, таўчы́;
мять я́годы це́рці я́гады;
3. (месить) мясі́ць;
мять гли́ну мясі́ць глі́ну;
4. (топтать) тапта́ць;
мять траву́ тапта́ць траву́;
5. (лён, пеньку) це́рці, мяць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)