Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

корни́ловец полит. карні́лавец, -лаўца м.;

корни́ловщина полит. карні́лаўшчына, -ны ж.

корни́стый обл. карэ́ністы.

корнишо́н (огурец) карнішо́н, -на и (о сорте) -ну м.

корноу́хий разг. карнаву́хі.

ко́роб м.

1. каро́бка, -кі ж.; кош, род. каша́ м.;

2. воен. ко́раб, -ба м.;

це́лый ко́роб, с три ко́роба цэ́лы мех.

коробе́йник уст. карабе́йнік, -ка м.

коро́бить несов.

1. караба́ціць, гнуць;

2. перен. калаці́ць (ад чаго), трэ́сці (ад чаго); (возмущать) абура́ць;

коро́биться караба́ціцца, гну́цца.

коро́бка ж. скры́нка, -кі ж.; (из луба, картона) каро́бка, -кі ж.; (из картона — ещё) кардо́нка, -кі ж.; (из жести) бляша́нка, -кі ж.; (выточенная из дерева) скры́начка, -кі ж., пу́шка, -кі ж.; (спичечная, папиросная) па́чак, -чка м.;

черепна́я коро́бка анат. чарапна́я каро́бка;

дверна́я коро́бка архит. дзвярны́я вушакі́;

око́нная коро́бка архит. ако́нная шуфля́да;

коро́бка зда́ния каро́бка буды́нка;

коро́бка скоросте́й техн. каро́бка скарасце́й (ху́ткасці);

коро́бка переда́ч техн. каро́бка перада́ч;

коро́бка конфе́т каро́бка цуке́рак.