приуготовле́ние падрыхто́ўванне, -ння ср.;
приугото́вленный падрыхтава́ны;
приуготовля́ть несов. падрыхто́ўваць;
приуготовля́ться страд. падрыхто́ўвацца.
приуда́рить сов.
1. разг. (злёгку) сту́кнуць;
2. (начать быстро и энергично что-л. делать) прост. прыўда́рыць, прынале́гчы;
3. (начать ухаживать) прост. прыўда́рыць (за кім), пача́ць заляца́цца (да каго);
приударя́ть несов.
1. разг. (злёгку) сту́каць;
2. прост. прыўдара́ць, прыўда́рваць, прыналяга́ць;
3. (начинать ухаживать) прост. прыўдара́ць, прыўда́рваць (за кім), заляца́цца (да каго); см. приуда́рить.
приуде́ржанный прытры́ма́ны.
приудержа́ть сов., разг., прям., перен. прытрыма́ць.
приуде́рживать несов., разг. прытры́мліваць;
приуде́рживаться страд. прытры́млівацца.