приуда́рить сов.

1. разг. (злёгку) сту́кнуць;

2. (начать быстро и энергично что-л. делать) прост. прыўда́рыць, прынале́гчы;

3. (начать ухаживать) прост. прыўда́рыць (за кім), пача́ць заляца́цца (да каго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)