приударя́ть несов.
1. разг. (злёгку) сту́каць;
2. прост. прыўдара́ць, прыўда́рваць, прыналяга́ць;
3. (начинать ухаживать) прост. прыўдара́ць, прыўда́рваць (за кім), заляца́цца (да каго); см. приуда́рить.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)