шту́ка в разн. знач. шту́ка, -кі ж.;
не́сколько штук я́блок не́калькі штук я́блыкаў;
хоро́шую шту́ку я купи́л до́брую шту́ку я купі́ў;
◊
ло́вкая шту́ка спры́тная шту́ка;
вот так шту́ка! вось дык шту́ка!;
в то́м-то и шту́ка у тым вось і шту́ка;
сра́зу ви́дно, что он за шту́ка адра́зу віда́ць, што ён за шту́ка;
вы́кинуть, отмочи́ть шту́ку урэ́заць шту́ку;
э́то не шту́ка гэ́та не шту́ка;
штука́рить несов., разг. штука́рыць;
штука́рский разг. штука́рскі;
штука́рство разг. штука́рства, -ва ср.;
штука́рь разг. штука́р, -ра́ м.
штукату́р тынко́ўшчык, -ка м.;
штукату́ренный тынкава́ны;
штукату́рить несов. тынкава́ць;
штукату́риться
1. страд. тынкава́цца;
2. (мазаться, краситься) разг., шутл. ма́зацца;
штукату́рка ж.
1. (действие) тынкава́нне, -ння ср., тынко́ўка, -кі ж.;
2. (масса для штукатурных работ) тынк, род. ты́нку м.;