Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

чита́льный чыта́льны;

чита́льня чыта́льня, -ні ж.;

изба́-чита́льня уст. ха́та-чыта́льня.

чи́танный чы́таны.

чита́тель чыта́ч, -ча́ м.;

чита́тельница чыта́чка, -кі ж.;

чита́тельский чыта́цкі.

чита́ть несов., в разн. знач. чыта́ць;

уме́ть чита́ть уме́ць чыта́ць;

чита́ть вслух чыта́ць уго́лас;

чита́ть всю ночь чыта́ць усю́ ноч;

чита́ть стихи́ чыта́ць ве́ршы;

чита́ть с листа́ муз. чыта́ць з ліста́;

чита́ть ле́кции чыта́ць ле́кцыі;

чита́ть докла́д чыта́ць дакла́д;

чита́ть нота́ции чыта́ць ната́цыі;

чита́ть следы́ охотн. чыта́ць сляды́;

чита́ть чьи́-л. мы́сли чыта́ць чые́е́будзь ду́мкі;

чита́ть в чьи́х-л. сердца́х чыта́ць у чыі́х-не́будзь сэ́рцах;

чита́ть ме́жду строк чыта́ць памі́ж радко́ў;

чита́ть мора́ль чыта́ць мара́ль;

чита́ться возвр., страд. чыта́цца;

чита́ющий

1. прич. які́ (што) чыта́е;

2. прил. чыта́ючы;

чита́ющий автома́т чыта́ючы аўтама́т.

Чити́нская о́бласть ист. Чыці́нская во́бласць; (ныне) Забайка́льский край Забайкальскі край.