Verbum

терно́вник бот. цярно́ўнік, -ку м.;

терно́вый цярно́вы;

◊

терно́вый вене́ц цярно́вы вяно́к.

Терно́поль г. Цярно́паль, -ля м.

Терно́польская о́бласть Цярно́пальская во́бласць.

терно́польский цярно́пальскі.

терносли́в м. и терносли́ва ж., бот. цернаслі́ва, -вы ж.

терпели́во нареч. цярплі́ва, трыву́ча;

терпели́вость цярплі́васць, -ці ж., трыву́часць, -ці ж.;

терпели́вый цярплі́вы, трыву́чы;

терпели́вый челове́к цярплі́вы (трыву́чы) чалаве́к, цярплі́вец.

терпе́н хим. тэрпе́н, -ну м.