Verbum

детермини́ст филос. дэтэрміні́ст, -та м.;

детерминисти́ческий дэтэрміністы́чны;

детермини́стский дэтэрміні́сцкі.

детёныш м. дзіцяня́ и дзіцянё, -ня́ці ср.

де́ти мн. (ед. дитя́ ср) дзе́ці, род. дзяце́й, ед. дзіця́, -ця́ці ср.;

дети́на прост. дзяцю́к, род. дзецюка́ м., хлапчы́на, -ны м.

дети́нец ист. дзяці́нец, -нца м.

дети́нушка обл., нар.-поэт. хлапчы́на, -ны м.;

дети́шки разг. дзе́ткі, -так ед. нет.

де́тище

1. дзе́цішча, -шча ср.;

2. перен. тварэ́нне, -ння ср.