Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

раззуди́ть сов., разг.

1. (рану) раздражні́ць, раз’я́трыць; расцвялі́ць;

2. перен. (вызвать желание) разахво́ціць.

раззу́женный

1. раздра́жнены, раз’я́траны; расцве́лены;

2. разахво́чаны; см. раззуди́ть;

раззу́живать несов., разг.

1. (рану) раздражня́ць, раз’я́трываць; расцве́льваць;

2. перен. (вызывать желание) разахво́чваць.

раззя́ва прост., бран. разява́ка, -кі м. и ж., разя́ва, -вы м. и ж.

рази́нутый разя́ўлены;

рази́нуть сов., разг. разя́віць;

слу́шать, рази́нув рот слу́хаць, разя́віўшы рот;

рази́нуться разя́віцца.

ра́зинщина ист. ра́зіншчына, -ны ж.

рази́ня разг. разява́ка, -кі м. и ж., разя́ва м. и ж.

рази́тельно нареч. незвыча́йна, ашаламля́льна, здзіўля́юча;