раззуди́ть
1. (рану) раздражні́ць, раз’я́трыць; расцвялі́ць;
2.
раззуди́ть
1. (рану) раздражні́ць, раз’я́трыць; расцвялі́ць;
2.
раззу́живать
1. (рану) раздражня́ць, раз’я́трываць; расцве́льваць;
2.
раззя́ва
рази́нутый разя́ўлены;
рази́нуть
◊
слу́шать, рази́нув рот слу́хаць, разя́віўшы рот;
рази́нуться разя́віцца.
ра́зинщина
рази́ня
рази́тельно