изохо́ра физ. ізахо́ра, -ры ж.;
изохори́ческий ізахары́чны.
изохро́нность физ. ізахро́ннасць, -ці ж.;
изощре́ние ср.
1. (действие) вытанчэ́нне, -ння ср.; абвастрэ́нне, -ння ср.; развіва́нне, -ння ср.; удаскана́льванне, -ння ср.; рафінава́нне, -ння ср.; см. изощря́ть;
2. (состояние) вы́танчанасць, -ці ж.; абво́странасць, -ці ж.; удаскана́ленасць, -ці ж.; см. изощря́ться 1, 2;
3. (хитрость) хі́трасць, -ці ж.; хі́трыкі, -каў ед. нет;
изощрённость вы́танчанасць, -ці ж.; абво́странасць, -ці ж.; разві́тасць, -ці ж.; даскана́ласць, -ці ж.; рафінава́насць, -ці ж.; см. изощрённый;
изощрённость ума́ даскана́ласць ро́зуму;
изощрённый вы́танчаны; абво́страны; разві́ты; даскана́лы; рафінава́ны;
изощрённый ум даскана́лы ро́зум;
изощрённый слух разві́ты (абво́страны) слых.
изощри́ть сов. (утончить) вы́танчыць; (обострить) абвастры́ць; (развить) разві́ць; (усовершенствовать) удаскана́ліць; (рафинировать) рафінава́ць; см. изощря́ть;
изощри́ться
1. вы́танчыцца; абвастры́цца; разві́цца; удаскана́ліцца; рафінава́цца;
2. (напрактиковаться) разг. напрактыкава́цца, набі́ць руку́; (наловчиться) налаўчы́цца; см. изощря́ться 1, 2;
изощря́ть несов. (утончать) выто́нчваць; (обострять) абвастра́ць; развіва́ць; (усовершенствовать) удаскана́льваць; (рафинировать) рафінава́ць;
изощря́ть слух развіва́ць слых;
изощря́ть ум удаскана́льваць ро́зум;