разду́тый
1. прич. (разожжённый) разадзьму́ты, мног. параздзіма́ны; (ртом) раздзьму́ханы, мног. параздзьму́хваны;
2. прич. (наполненный воздухом) разадзьму́ты, мног. параздзіма́ны, надзьму́ты;
3. прич. (преувеличенный) разду́ты; см. разду́ть 1, 2, 4;
4. прил. (распухший) распу́хлы; (о животе) успу́шаны;
5. прил., перен. (преувеличенный) разду́ты.
разду́ть сов.
1. (разжечь) разадзьму́ць, мног. параздзіма́ць; (ртом) раздзьму́хаць, мног. параздзьму́хаць;
2. (наполнить воздухом) разадзьму́ць, надзьму́ць;
3. (об опухоли) безл. напу́хнуць, разне́сці; (о животе) успу́шыць;
щёку разду́ло шчака́ напу́хла, шчаку́ разне́сла;
живо́т разду́ло жыво́т успу́шыла;
4. перен. (преувеличить) разг. разду́ць; см. раздува́ть 1—4;
разду́ться
1. (наполниться воздухом) разадзьму́цца, надзьму́цца;
2. (об опухоли) напу́хнуць; (о животе) успу́шыцца.
раздуши́ть сов., разг. мо́цна надушы́ць;
раздуши́ться мо́цна надушы́цца.
разева́ние разг. разяўля́нне, -ння ср.;
разева́ть несов., разг. разяўля́ць;
разжа́ливать несов., разг. разжа́льваць, расчу́льваць;