нае́здить
1.
шофёр нае́здил на э́той маши́не ты́сячу киломе́тров шафёр нае́здзіў на гэ́тай машы́не ты́сячу кіламе́траў;
2. (лошадь) аб’е́здзіць;
нае́здить
1.
шофёр нае́здил на э́той маши́не ты́сячу киломе́тров шафёр нае́здзіў на гэ́тай машы́не ты́сячу кіламе́траў;
2. (лошадь) аб’е́здзіць;
нае́здиться
нае́здка
нае́здник
1. (ездок) яздо́к,
2. (тренер лошади)
нае́здница
1. яздо́к,
2.
нае́здничать
1. (ездить верхом) е́здзіць (ве́рхам);
2. (совершать набеги на неприятеля)
нае́здничество
1. (верховая езда) нае́зніцтва, -ва
2. (наезды, набеги)
3. (профессия наездника в цирке, на бегах) нае́зніцтва, -ва
нае́здничий
наезжа́тьI
1.
2. (лошадь) аб’язджа́ць, аб’е́зджваць.