нае́здничество

1. (верховая езда) нае́зніцтва, -ва ср.;

2. (наезды, набеги) уст. набе́г, -гу м., напа́д, -ду м.;

3. (профессия наездника в цирке, на бегах) нае́зніцтва, -ва ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)