Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

корми́лица

1. кармі́целька, -кі ж.;

земля́-корми́лица зямля́-кармі́целька;

2. (вскармливающая грудью чужого ребёнка) уст. ма́мка, -кі ж.

корми́ло ср. стырно́, -на́ ср., руль, род. руля́ м.;

у корми́ла вла́сти каля́ стырна́ ўла́ды.

корми́льщик спец. кармі́льшчык, -ка м.;

корми́льщица кармі́льшчыца, -цы ж.;

корми́тель разг. кармі́льшчык, -ка м.

корми́ть несов.

1. в разн. знач. кармі́ць;

2. (содержать, обеспечивать) кармі́ць, харчава́ць;

корми́ть за́втраками, обеща́ниями кармі́ць абяца́нкамі;

хле́бом не корми́ хле́бам не кармі́;

корми́ться

1. кармі́цца;

2. кармі́цца, харчава́цца;

3. страд. кармі́цца; см. корми́ть 1;

кормле́ние кармле́нне, -ння ср.

ко́рмленный прич. ко́рмлены;

ко́рмленый прил. ко́рмны.