забира́тьсяI
1.
2.
забира́тьсяI
1.
2.
забира́тьсяII
заби́тость забі́тасць, -ці
заби́тый
1. забі́ты,
2. (на мясо) зарэ́заны; забі́ты; зако́латы;
3.
заби́ть
1.
заби́ть гвоздь в сте́ну забі́ць (увагна́ць) цвік у сцяну́;
заби́ть мяч в воро́та забі́ць мяч у варо́ты;
заби́ть о́кна до́сками забі́ць (пазабіва́ць) во́кны до́шкамі;
заби́ть ще́ли па́клей забі́ць (пазабіва́ць) шчы́ліны па́куллем;
песо́к заби́л трубу́ пясо́к забі́ў трубу́;
проли́в заби́т льдом пралі́ў забі́ты лёдам;
заби́ть челове́ка забі́ць чалаве́ка;
заби́ть бе́дностью забі́ць бе́днасцю;
сорня́к заби́л всхо́ды пустазе́лле забі́ла ўсхо́ды;
2. (зарезать на мясо) зарэ́заць; забі́ць,
заби́ться
заби́ться в у́гол забі́цца (зашы́цца) у кут;
заби́лся кран забі́ўся кран.
забия́ка
заблаговре́менно
заблаговре́менный зро́блены за́гадзя; (своевременный) сво́ечасо́вы.
заблагорассу́диться
он де́лает, что ему́ заблагорассу́дится ён ро́біць, што́ яму́ захо́чацца (узду́маецца);
ему́ не заблагорассу́дилось мне отве́тить ён не палічы́ў (не знайшо́ў) патрэ́бным мне адказа́ць.