Verbum

zlec

зак. злегчы

zlecać

незак. даручаць; загадваць

zlecenie

н.

1. даручэнне; распараджэнне;

wykonać zlecenie — выканаць даручэнне;

2. заказ; замова; нарад;

zlecenie na dostawę — замова (заказ, нарад) на дастаўку

zleceniobiorca

м. падрадчык

zleceniodawca

м.

1. распарадчык;

2. заказчык

zlecić

зак. даручыць; загадаць

zlecieć

зак.

1. зляцець; зваліцца;

kapelusz ~ał mu na ziemię — у яго капялюш зляцеў (зваліўся) на зямлю;

2. (пра час) праляцець;

czas szybko ~ał — час хутка праляцеў

zlecieć się

зак. зляцецца; збегчыся

zlecony

1. даручаны;

2. падрадны

zlekceważyć

зак. kogo/co недаацаніць каго/што; пагрэбаваць кім/чым; не звярнуць увагі на каго/што;

zlekceważyć przeciwnika — недаацаніць праціўніка