Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zdumieć

зак. здзівіць; уразіць

zdumieć się

зак. здзівіцца; уразіцца

zdumienie

zdumieni|e

н. здзіўленне;

ku jego ~u — на яго здзіўленне

zdumiewać

незак. здзіўляць; уражваць

zdumiewać się

незак. здзіўляцца; уражвацца

zdumiewający

здзіўляльны; уражвальны; дзівосны;

zdumiewający wynik — цудоўны (неверагодны) вынік

zdun

м. пячнік; муляр

Zduńska Wola

ж. г. Здуньска-Воля

zdusić

зак. здушыць; сціснуць