Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

zdrada

zdrad|a

ж. здрада;

~a stanu — дзяржаўная здрада;

dopuścić się ~у — здрадзіць

zdradliwy

zdradliw|y

1. каварны; падступны; здрадлівы; вераломны;

~е pytanie — каварнае (падступнае) пытанне;

2. ненадзейны; небяспечны;

~е przejście — небяспечны пераход

zdradzać

незак.

1. kogo/co здраджваць каму/чаму; выдаваць каго/што;

zdradzać tajemnice — выдаваць таямніцу;

2. праяўляць

zdradzać się

незак. z czym выдаваць сябе чым;

zdradzać się z niechęcią — праяўляць непрыхільнасць

zdradzić

зак.

1. kogo/co здрадзіць каму/чаму;

zdradzić ojczyznę — здрадзіць радзіме;

2. выдаць; праявіць; выявіць;

zdradzić tajemnicę — выдаць таямніцу;

zdradzić niepokój — праявіць (выказаць) неспакой;

zdradzić zdolności — праявіць здольнасці

zdradzić się

зак. z czym выдаць сябе чым

zdradziecki

zdradzieck|i

вераломны, каварны, здрадніцкі;

~а napaść — вераломнае нападзенне

zdrajca

м. здраднік; юда

zdrapać

зак. здзерці; сашкрэбці

zdrapywać

незак. здзіраць; сашкрабаць