rzucać
незак. кідаць;
rzucać kotwicę — кідаць якар;
rzucać monetą — падкідваць манетку
rzucać się
rzuca|ć się
незак. кідацца;
(nie) ~ć się w oczy — (не) кідацца ў вочы;
~ć się do ucieczki — кідацца наўцёкі; уцякаць
rzucić
зак. кінуць;
rzucić wzrokiem — кінуць позірк;
rzucić wezwanie — кінуць заклік;
rzucić myśl — падаць думку (ідэю);
rzucić światło na co — перан. высветліць, асвятліць што;
rzucić na papier перан. накідаць (што) на паперы
rzucony
rzucon|y
кінуты;
kości ~e — жэрабя кінутае; лёс вырашаны
rzut, ~u
м.
1. кідок, штуршок, удар;
celny rzut — трапны кідок;
rzut młotem спарт. кідок молата;
rzut karny (rożny) — штрафны (кутні) удар;
2. праекцыя;
rzut pionowy — вертыкальная праекцыя;
3. узор;
4. накід;
na pierwszy rzut oka — на першы погляд
rzutki
прадпрымальны; энергічны, рухавы, жвавы, спрытны
rzutkość
ж. прадпрымальнасць; энергічнасць, рухавасць, жвавасць