rzucać się

rzuca|ć się

незак. кідацца;

(nie) ~ć się w oczy — (не) кідацца ў вочы;

~ć się do ucieczki — кідацца наўцёкі; уцякаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)