gnać
незак.
1. бегчы; імчацца, спяшацца, ляцець;
2. гнаць, паганяць;
gnać na oślep — бегчы, куды ногі нясуць;
gnać na złamanie karku — бегчы на злом (скрут) галавы
gnat
м. косць; маслак;
sterczą mu ~y — адны косці (пра худога чалавека); косці звоняць; худы як шкілет;
patrzy jak sroka w gnat — глядзіць як гусь на бліскавіцу