Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąbdeęhilłmnoóruwzż.
bcćdfgijlłmnprsśtwzż

gapa

gap|a

ж. разявака, разява;

pasażer na ~ę — безбілетны пасажыр;

jechać na ~ę — ехаць зайцам (на зайцы) (без білета)

gapić się

незак.

1. пяліцца; вылупліваць вочы;

2. перан. варон страляць

gapiowatość

ж. разявацтва

gapiowaty

прыдуркаваты; дурнаваты

gapowicz

м. разм. заяц (пасажыр без білета)