fala
fal|a
ж.
1. хваля (і перан.);
duża (wysoka) fala — вялікая хваля; бурнае мора;
łamacz fala — хвалярэз;
dziewiąta ~a — дзевяты вал;
płynąć z ~ą — плысці па цячэнні; плысці за вадой;
~a oburzenia — хваля абурэння;
~a ludzi перан. людская хваля; натоўп;
~a włosów — хваля валасоў;
2. фіз. хваля;
~a dźwiękowa — гукавая хваля;
~a długa (średnia, krótka) — доўгая (сярэдняя, кароткая) хваля;
~e eteru — радыёхвалі;
na ~ach eteru — па радыё;
nowa ~a — новая хваля; новы напрамак
falanga
falang|a
ж.
1. шэраг, рад; строй; фаланга;
iść zwartą ~ą — ісці шчыльнымі радамі;
2. натоўп; мноства;
3. гіст. фаланга
falisty
1. хвалісты, хвалепадобны;
2. узгоркаваты, узгорысты;
teren falisty — перасечаная мясцовасць;
3. тэх. гафрыраваны
falka
ж. невялікая хваля; зыб, рабізна
falować
fal|ować
незак.
1. хвалявацца; калыхацца;
morze ~uje — мора хвалюецца;
kurtyna ~owała — заслона калыхалася;
2. разм. працаваць; дзейнічаць