fala
fal|a
ж.
1. хваля (і перан.);
duża (wysoka) fala — вялікая хваля; бурнае мора;
łamacz fala — хвалярэз;
dziewiąta ~a — дзевяты вал;
płynąć z ~ą — плысці па цячэнні; плысці за вадой;
~a oburzenia — хваля абурэння;
~a ludzi перан. людская хваля; натоўп;
~a włosów — хваля валасоў;
2. фіз. хваля;
~a dźwiękowa — гукавая хваля;
~a długa (średnia, krótka) — доўгая (сярэдняя, кароткая) хваля;
~e eteru — радыёхвалі;
na ~ach eteru — па радыё;
nowa ~a — новая хваля; новы напрамак
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)