Verbum

czad, ~u

м. чад

czadzić

незак. чадзіць

czaić się

незак. сядзець у засадзе; чакаць; падпільноўваць; падкрадвацца, падкрадацца; цікаваць

czajczy

кнігаўчын;

~e jaja — кнігаўчыны яйкі

czajka

ж. заал. кнігаўка (Vanellus vanellus)

czajnik

м. імбрык, чайнік;

czajnik z gwizdkiem — чайнік са свістком

czako

н. ківер

czamara

ж.; гл. czamarka

czamarka

ж. венгерка (вопратка)

czambuł, ~u

м. гіст.

1. атрад (у татар);

czambuł Tatarów — атрад татар;

2. уст. набег; напад;

wyciąć (potępić) w czambuł — знішчыць; выбіць дашчэнту