czł.
= członek — сябра, чалец, член; чл.
człapać
незак. валачыся; цягнуць ногі; шлёпаць
człapy
мн. растаптаны абутак; шлапакі
człeczyna
ж. бядак-чалавек, бедачына, гаротнік, небарака
człek
м.
1. чалавек;
2. разм. я (пра сябе);
człek by coś zjadł — я б чаго-небудзь з’еў
człekokształtny
człekokształtn|y
чалавекападобны;
małpa ~a — чалавекападобная малпа
człon, ~u
м. член; элемент; звяно;
człon zdania грам. член сказа;
człon rakiety касм. ступень ракеты
członek
I człon|ek
м. член, чалец; сябра; супольнік;
~ek partii — чалец (член) партыі;
~ek Akademii — член Акадэміі; акадэмік;
~ek rzeczywisty — правадзейны чалец (член);
~ek korespondent — член-карэспандэнт;
przyjąć kogo na ~ka — прыняць каго ў члены (чальцы; сябры)
II м.
1. член; канечнасць; канцавіна;
~ki ciała — часткі (члены) цела;
2. член; пеніс; чэлес