Verbum

cel, ~u

м.

1. мэта;

cel życia — мэта жыцця;

na ~e dobroczynne — для дабрачынных мэтаў;

na cel charytatywny — на дабрачынную мэту;

w ~u (~em) — з мэтай..;

bez ~u — без мэты; бязмэтна;

dopiąć ~u — дасягнуць мэты;

mieć co na ~u (za ~) — мець што на мэце;

cel uświęca środki — мэта апраўдвае сродкі;

mijać się z ~em — не дасягнуць мэты;

2. аб’ект; мішэнь;

obrać kogo za cel żartów — абраць для сябе каго аб’ектам жартаў;

3. мішэнь;

mierzyć do ~u — меціць у мішэнь

cela

ж.

1. келля

cela zakonna — манаская келля;

2. камера;

wspólna cela — агульная камера

Celebes Celebes u

м. Цэлебес

celebra

ж. урачыстае набажэнства; урачысты абрад

celebracja

ж. разм. урачыстая цырымонія; залішняя ўрачыстасць (пышнасць);

bez ~i — натуральна; без лішняй пампезнасці

celebrować

незак.

1. асабліва ўрачыста выконваць царкоўны абрад; адпраўляць урачыстае набажэнства;

2. перан. урачыста рабіць што; чараваць над чым;

celebrować śniadanie — урачыста рабіць сняданак; чараваць над сняданкам

celibat, ~u

м. цэлібат; бясшлюбнасць

celka

ж. малая келля; келейка

celnictwo

н.

1. мытнае ведамства;

2. зборн. мытнікі

celnie

метка; трапна