Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aądeęfhiklłmnoórtuwyz.
bcdgjklmnprstwz

cech, ~u

м. цэх;

cech rzemiosł skórzanych — кушнерскі цэх

cecha

cech|a

ж.

1. прыкмета; рыса

~a szczególna — асаблівая прымета;

~a gatunkowa — сартавая прымета;

~y płciowe — полавыя рысы;

~a charakteru — рыса характару;

2. метка, кляймо; фабрычная марка;

3. мат. характарыстыка

cechmistrz

начальнік цэха; майстар цэха; цэхмайстар

cechować

cech|ować

незак.

1. характарызаваць;

~uje ją pracowitość — яна вызначаецца працавітасцю (працаздольнасцю);

2. меціць; клеймаваць

cechować się

незак. характарызавацца; вызначацца; адрознівацца;

cechować się czym — адрознівацца чым

cechowy

цэхавы