Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

bogacić

bogaci|ć

незак. абагачаць; узбагачаць;

cierpienie bogacić duszę — пакуты абагачаюць душу

bogacić się

bogaci|ć się

незак. абагачацца; узбагачацца;

firma ~ła się kosztem robotników — фірма абагачалася за кошт працаўнікоў

bogactwo

bogactw|o

н. багацце;

~a naturalne — прыродныя багацці

bogacz

м. багатыр, багацей

bogaczka

ж. багатырка, багацейка

bogato

1. багата, заможна;

2. багата, шчодра

bogaty

1. багаты, заможны;

2. багаты; каштоўны; пышны, раскошны

Bogdanów

м. в. Багданаў

bogini

ж. багіня;

bogini urodzaju — багіня ўраджаю

boginka

ж. русалка