bimbać
незак. разм. na kogo/co; z czego быць абыякавым да каго/чаго; не цікавіцца кім/чым; не звяртаць увагі на каго/што;
on sobie bimbać na wszystko — яму на ўсё начхаць;
bimbać sobie z aparatów słuchowych — ён сабе пасмейваецца са слыхавых апаратаў
bimber, ~bru
м. самагон, самагнёт