bąk
м.
1. бугай;
2. разм. сляпень, сляпіца, авадзень;
3. ваўчок;
4. бутуз, карапуз;
strzelić ~a — зрабіць (сказаць, ляпнуць) глупства;
zbijać ~i — біць лынды (бібікі); нічога не рабіць; гультайнічаць, лодарнічаць
bąkać
незак. буркаць, мармытаць
bąknąć
зак. буркнуць, прамармытаць