Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

łup, ~u

м. здабыча; трафей;

bogate ~y — багатыя трафеі;

paść ~em — стаць здабычай каго/чаго; стаць ахвярай каго/чаго

łupać

łup|ać

незак.

1. калоць; рассякаць;

2. балець; ламіць;

~ie mnie w kolanie — мне ломіць калена

łupanie

н. расколванне

łupek, ~ku

łup|ek

м.

1. мін. лупняк, сланец;

2. буд. шыфер

łupić

łupi|ć

незак.

1. рабаваць;

bandy ~ły mieszkańców — банды рабавалі жыхароў;

2. дзерці;

~ć ze skóry — дзерці тры шкуры

łupiestwo

н. рабаванне; рабунак

łupież, ~u

I м.

перхаць

II ж.;

гл. łupiestwo

łupieżca

м. рабаўнік; разбойнік

łupieżczy

рабаўніцкі

łupina

ж. шкарлупіна, шалупіна, лупіна, скурка;

łupina orzecha — арэхавая шкарлупіна;

łupina jabłka — скурка яблыка;

łupina kartofla — бульбянае шалупінне (лупіна);

kartofle w ~ch — кул.. бульба з лупінамі; бульба ў мундзірах