Verbum

łeb, łba

м.

1. галава (жывёлы);

łeb koński — конская галава;

2. разм., экспр. даўбешка; мазгаўня; розум, мазгі;

zakuty łeb разм. тупіца; доўбня; ёлупень;

na łeb na szyje разм. а) на злом галавы;

стрымгалоў; як мага хутчэй;

kocie łby — брук; камяні ў бруку;

łeb w łeb — лоб у лоб;

łeb do góry! разм. вышэй галаву!

łebek

м. галоўка;

~ek od szpilki — галоўка шпількі;

po ~kach разм. павярхоўна

łebski

разм. кемлівы, цямлівы, разумны

łechtaczka

ж. анат. клітар

łechtać

незак.

1. казытаць; лашчыць;

2. перан. лесціць; казытаць;

to ~ło jego miłość własną — гэта лесціла яго самалюбству (казытала яго самалюбства)

łechtanie

н. казытанне

łepek

м.; гл. łebek

łezka

ж. слязінка, слёзка