łechtać

łechta|ć

незак.

1. казытаць; лашчыць;

2. перан. лесціць; казытаць;

to ~ło jego miłość własną — гэта лесціла яго самалюбству (казытала яго самалюбства)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)