Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcćdefghijklłmnoópqrsśtuvwxyzźż
aąeęgkoóuyz
cgkt

łączący

аб’яднальны, злучальны

łącze

łącz|e

н. канал;

~a telewizyjne — тэлевізійныя каналы

łączenie

н. аб’яднанне, злучэнне

łączka

ж. поплаў; лужок, лугавіна

łączliwość

ж. лінгв. спалучальнасць

łącznica

ж.

1. эл. камутатар;

2. тэлефонная станцыя;

3. чыг. стык;

4. анат. кан’юнктыва

łączniczka

ж. сувязная

łącznie

1. разам;

pisać co łącznie — пісаць разам (у адно слова);

łącznie z tym — разам з тым;

2. разам; у суме

łącznik

м.

1. сувязны;

2. грам. дэфіс, злучок;

3. муз. ліга

łącznikowy

1. сувязны;

oficer łącznikowy — афіцэр сувязі;

2. м. сувязны