Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

łopata

łopat|a

ж.

1. рыдлёўка;

2. тэх.. лопасць;

kłaść ~ą do głowy (w głowę) — падаваць на талерачцы (на сподку); перажоўваць (падрабязна тлумачыць)

łopatka

łopatk|a

ж.

1. рыдлёвачка; шуфлік; лапатка; лапатачка;

2. анат. лапатка;

położyć na obie ~i — пакласці на абедзьве лапаткі

łopian, ~u

м. бат. лопух (Arctium L.)

łopot, ~u

м. лопат, плясканне, шум;

łopot skrzydeł — лопат (шум) крылаў;

łopot chorągwi — плясканне сцяга

łopotać

незак.

1. шалясцець, лапатаць;

łopotać skrzydłami — лапатаць крыламі;

2. стукаць; калаціць

łopotanie

н.

1. шолах, шастанне;

2. стук

łopuch, ~u

м.; гл. łopian