Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

łata

ж.

1. лата;

2. буд. драніца;

brat-łata — душа-чалавек

łatać

незак. лапіць, латаць

łatany

залаплены, залатаны

łatka

łatk|a

ж. латачка; латка;

przypiąć komu ~ę — сказаць з’едліва пра каго; пад’ялдыкнуць, падкусіць каго

łatwizna

łatwizn|a

ж. павярхоўнасць; лёгкасць; легката;

pójść na ~ę — пайсці шляхам найменшага супраціўлення; пайсці лёгкім шляхам;

ten egzamin to ~a — гэты іспыт пусцяковы (легката)

łatwo

1. лёгка;

łatwo zrozumiały — зразумелы; просты;

2. лёгка; хутка;

łatwo się męczyć — лёгка стамляцца

łatwopalny

лёгкі на загаранне; гаручы

łatwość

ж.

1. лёгкасць;

łatwość do nauki — здольнасць да навукі;

łatwość w obcowaniu z ludźmi — уменне жыць у згодзе з людзьмі;

2. лёгкасць; зразумеласць

łatwowierność

ж. даверлівасць, легкавернасць

łatwowierny

даверлівы; легкаверны