Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

miganie

н. міганне, мігаценне, мігценне

migawka

migawk|a

ж.

1. затвор фотаапарата;

2. часцей мн.

~i — эпізоды; замалёўкі; нататкі; абразкі; фотаздымкі

migawkowy

migawkow|y

1. маментальны;

zdjęcie ~e — маментальны фотаздымак; экспрэс-фота (фотаздымак);

2. перан. кароткі; імгненны;

3. мігатлівы; які мігаціць

migdał, ~u

м.

1. бат. міндаль (Amygdalus L.);

2. часцей мн.~y мед. міндаліны, гланды;

myśleć o niebieskich ~ach — будаваць паветраныя замкі

migdałki

мн. мед. міндаліны, гланды

migdałowy

migdałow|y

міндальны, міндалевы;

drzewo ~e — міндальнае дрэва;

olejek ~y — міндалевы алей

migiem

мігам, у міг, у момант, вокамгненна

mignąć

зак. мігнуць, мільгануць

migotać

migota|ć

незак.

1. мільгаць, мільгацець;

2. зіхацець;

krople ~ły w słońcu — кроплі зіхацелі на сонцы;

3. мігаць, мігацець, мігцець

migotanie

н.; гл. miganie