Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

starosta

м. стараста

starostwo

н.

1. пасада старасты;

2. стараства;

3. канцылярыя старасты;

4. стараста з жонкай

starość

staroś|ć

ж. старасць;

ze ~ci — ад старасці;

na ~ć — на старасць;

do późnej ~ci — да глыбокай старасці

staroświecki

старасвецкі

starowierca

м. старавер

starowierstwo

н. стараверства

starożytność

ж. старажытнасць

starożytny

старажытны

starszeństwo

starszeństw|o

н. старшынство;

posadzić według ~a — пасадзіць паводле старшынства

starszy

starsz|y

1. старэйшы; больш стары;

2. старшы;

~y szeregowiec — старшы радавы (яфрэйтар);

~y rangą — старшы па рангу;

3. пажылы;

~a pani — пажылая жанчына